Kanak-kanak berkeperluan
khas didefinisikan sebagai kanak-kanak yang berbeza daripada kanak-kanak biasa
dalam aspek ciri-ciri mental, keupayaan sensori, keupayaan komunikasi, tingkah
laku sosial, ataupun ciri-ciri fizikal.
Menurut Kail (2001),
kanak-kanak berkeperluan khas berbeza daripada kanak-kanak normal dari segi
ciri-ciri mental, keupayaan deria, keupayaan berkomunikasi, tingkah laku dan emosi , dan ciri-ciri fizikal.
Istilah kanak-kanak berkeperluan khas
Dalam bahasa Inggeris,
istilah “kanak-kanak berkeperluan khas” dinamakan “children with exceptional needs” atau secara
ringkas “exceptional children”. Pelbagai
istilah lain telah digunakan untuk “kanak-kanak berkeperluan khas”, antaranya ialah :
Kanak-kanak luar biasa
- Kanak-kanak yang berbezadaripada kanak-kanak biasa. Kanak-kanak luar biasa ini terdiri daripada kanak-kanak yang mengalami kesukaran dalam pembelajaran dan juga mereka yang menunjukkan pencapaian yang tinggi daripada kanak-kanak biasa.
Kanak-kanak kurang upaya
- Kanak-kanak ini mengalami kekurangan atau kehilangan fungsi anggota badan yang sempurna menyebabkan mereka tidak dapat melakukan tugas-tugas yang dapat dilakukan oleh kanak-kanak biasa.
Kanak-kanak cacat
- Merujuk kepada sesuatu masalah atau penghalang yang dihadapi oleh sseeorang kanak-kanak kurang upaya apabila dia berinteraksi dengan alam sekeliling.
 |
0 comments:
Post a Comment